بگذار روشن­ات کنم: در وانفسايي که من و تو، دعوي به محتسب بريم که آي قاضي القضات بلد ولنجک، اين جنازه­اي که در اينجا دفن مي­کني، قيمت خانه ­ام پايين مي­کشد، در گرگ و ميش بازاري که روزمرگي، شرافتمان را به محاق برده، در آشفته سراي آخرالزماني­اي که فرق مرده و شهيد را هم نمي­فهميم؛ ما را چه کار با ”شواليه­ناميدن سلمان رشدي“ و ”فروريختن گلدسته­ي سرّمن­راي“ و ”گذر فاطميه “ از کوچه­هاي تنگ شهرمان ... بگذار به درد خود بميريم.

وبلاگ گروهي دفاع مقدس بروز شد