با سلام
خيلي عالي بود استفاده کرديم
در تمام مدتي که علي عليه السلام در صلب پدر قرار داشت آنگونه که پيامبر مي فرمايند:در صورت ابوطالب عليه السلام نوري درخشش داشت که او را از ديگر قريشيان متمايز مي ساخت، هر گاه او و برادرش عبدالله يعني پدر پيامبر صلي الله عليه و آله در جمعي از قريش مي نشستند، نور و اُبُهّت صورت، اين دو را از ديگران متمايز مي ساخت. اين نور و مهابت براي حيوانات هم مشهور بود به گونه اي که حيوانات مي آمدند و به عبدالله و ابوطالب احترام مي گزاشتند. صداي تسبيح و تقديس محمد و علي از صلب پدرانشان به وضوح شنيده مي شد. تا اينکه زمان تولد و حضور استثنايي فرا رسيد، زماني که مثلش را کس نديده و نخواهد ديد