دوستان خوبم ، توقع صفت خوبي نيست ، اصلاً از هيچ کس حتي از خدا و پيامبر (ص) و امام (ع) هم نبايد توقع داشت ؛ چون متوقع ، منتظر است که آنچيز که مي خواهد به او بدهند .
دوستان خوبم ، آدمي خوب است در محضر خدا و خوبان خدا ، طوري رفتار کند تا هر چه را ، صلاح دنيا و آخرت اوست که حتي به فکر او هم نمي آيد ، به او عطا کنند .
دوستان خوبم ، آدمي که متوقع است ، احسان صاحب خانه را نمي بيند و تمام حواسش فقط به خواسته خويش است .
دوستان خوبم ، رفقا هم نبايد از همديگر توقع داشته باشند .
دوستان خوبم بياييم ، قدر نعمات فراواني که در اختيار داريم بدانيم ؛ حواسمان پيش نداده ها نباشد .
